SBK heeft Blonk Consultants de (lage) footprint van kalfsvlees in beeld laten brengen. Deze milieu-impact betreft CO2-equivalenten, energiegebruik, landgebruik, verzuring en eutrofiëring voor de productie van het kalfsvlees. Voor de berekening is de milieu- en klimaatimpact geïnventariseerd van de benodigde grondstoffen als voer, op de melkveehouderij, van het transport en van de mest.

Blonk heeft dit in 2013 voor de sector uitgerekend en in 2020 geactualiseerd.
Het laat zien dat de uitstoot voor blank kalfsvlees met de jaren gedaald is, met name door aanpassingen in de kalvermelk en het rantsoen voor blanke kalveren. Voor rosé kalfsvlees zijn minder historische data beschikbaar: de uitstoot is er op het peilmoment 2020 nagenoeg gelijk aan 2010.
Een belangrijk aandeel van de milieu-impact komt voort uit de voortrajecten voor de kalverhouderij: in de melkveehouderij en bij de productie (land-use) van het voer: dat betreft kalvermelk en mengvoer bij blank, meng- en ruwvoer bij rosé.

De slachterij draagt bij aan de milieu-impact door efficiënt en zorgvuldig te werken’. Zo geldt: hoe meer vlees of andere waardevolle producten per dier, des te lager de milieu-impact, omdat de klimaatimpact van het dier wordt toegerekend aan een hogere hoeveelheid (eind)product.

De Nederlandse overheid gebruikt een andere berekeningswijze, de NIR. In deze methode worden de emissies binnen de landsgrens gemeten en blijft een belangrijk deel van de inspanningen buiten beeld. In het onderzoek PPS Klimaatperspectief zijn de verschillende tussen de berekeningen binnen landsgrenzen (NIR) en in de keten (LCA) met elkaar vergeleken.

Lees hier het hele rapport:
Trendanalyse milieuprestaties Nederlands kalfsvlees